طراحی فیلتر پسیو در خروجی اینورترهای مورد استفاده در درایو

افزایش تعداد بارهای غیرخطی و وجود اینورترها در نزدیکی مصرف کننده¬ها، میزان هارمونیکهای ولتاژ و جریان را بشدت افزایش داده و کیفیت توان را مورد مخاطره قرار می¬دهد. عدم توجه به هارمونیک¬ها باعث افزایش تلفات موتور و ترانسفورماتورها و آسیب به ایزولاسیون آنها و ایجاد خطا در تجهیزات اندازه¬گیری و کاهش طول عمر مفید تجهیزات الکتریکی می¬شود. برای بهبود وضعیت هارمونیکی و واقع شدن در محدوده مجاز تعیین شده از سوی مراجع معتبر همانند استاندارد ieee std 519-1992 از راهکارهایی بهره گرفته می¬شود که استفاده از فیلترهای پسیو از آن جمله می¬باشد. در این پایان نامه سعی در ارائه¬ی مدلی از فیلترهای پسیو با توجه به تحقیقات انجام شده و مروری بر کارهای انجام گرفته در رابطه با بهینه¬سازی عملکرد فیلترهای پسیو شده است و پس از آن اقدام به طراحی بهینه المان¬های یک فیلتر rlc با استفاده از الگوریتم ژنتیک و ارائه¬ی یک فیلتر بهینه از نظر قیمتی و ابعاد و تلفات و قدرت کاهش هارمونیک¬ها گرفته شده است به شکلی که با انتخاب پارامترهایی مناسب، عملکرد سیستم هرچه بیشتر در محدوده¬ی کنترل ما قرار گرفته و رفتار آن قابل پیش¬بینی باشد و پس از آن سعی در معرفی یک ساختار جدید برای سرکوب کردن هر چه بیشتر هارمونیک¬ها و کاهش thd شده است. ساختاری که بدون افزایش غیر¬منطقی اندازه و دقت المان¬ها که موجب افزایش قیمت آنها می¬گردد، موجب حذف هرچه بیشتر هارمونیک¬ها در حوزه¬ی فرکانس¬های نزدیک فرکانس کاری می¬گردد و عملکرد دقیق¬تری برای سیستم به همراه دارد.